fotografía | photography

Posts tagged “balkan

balcáns IX: persoas.

This slideshow requires JavaScript.

galego

Tal día coma o de hoxe, 6 de abril, fai vinte anos, francotiradores serbios disparaban contra unha manifestación pola paz en Sarajevo. Eses disparos marcaron a fin da utopía e o comezo da infamia.

Este último artigo da serie Balcánica é a miña particular homenaxe a todas esas persoas que sufriron dun ou doutro xeito a senrazón da guerra.

As persoas retratadas a continuación son serbias, bosníacas, albanokosovares, xitanas, serbokosovares, musulmás, católicas, ortodoxas, xudías, iugoslavas… cecais varias á vez, cecais todas ou ningunha. Son ante todo un exemplo de superación.

Debemos mirar tra-las etiquetas para atopar ás persoas que se atopan detrás.

(se queres a reportaxe completa en versión pdf ou impresa podes contactar con javierlopezprol@gmail.com)

english

Today, april 6th, twenty years ago, serb snipers shot agains a peace rally in Sarajevo. Those shoots were the end of the utopia and the beginning of infamy.

This last post of the Balkan series is my particular tribute to those people who suffered in any way the disgrace of the war.

People portraited here are Serbs, Bosniacs, Albankosovars, Roma people, Serbkosovars, Muslims, Catholics, Orthodox, Jewish, Yugoslavians… maybe several at the same time or maybe none of them. They are mainly an example of overcoming.

We must see through these tags to find the people living behind.

(if you want the complete report in pdf or print version contact to javierlopezprol@gmail.com)

español

Tal día como hoy, 6 de abril, hace veinte años, francotiradores serbios disparaban contra una manifestación por la paz en Sarajevo. Esos disparos marcaron el fin de la utopía y el comienzo de la infamia.

Este último artículo de la serie balcánica es mi particular homenaje a todas esas personas que sufrieron de una u otra forma la sinrazón de la guerra.

Las personas retratadas a continuación son serbias, bosníacas, albanokosovares, gitanas, sebokosovares, musulmanas, católicas, ortodoxas, judías, yugoslavas… quizás varias a la vez, quizás todas o quizás ninguna. Son ante todo un ejemplo de superación.

Debemos mirar tras las etiquetas para encontrar a las personas que se encuentran detrás.

(si quieres el reportaje completo en versión pdf o impreso contacta con javierlopezprol@gmail.com)

 


balcáns VIII: crenzas

This slideshow requires JavaScript.

galego

No cruce de camiños que son os Balcáns conviven decenas de etnias, nacionalidades, xentes e, como non podía ser doutro xeito, crenzas.

As tres grandes relixións monoteístas atópanse neste lugar: islam, xudaísmo e cristianismo; e dentro deste católicos e ortodoxos. Cada unha delas coas súas crenzas e formas de vida que moldearon perante séculos a cultura balcánica tinguíndoa de diversidade de cores.

O paradigma desta diversidade é Sarajevo onde a poucos metros de distancia atópanse aínda hoxe en día igrexas católicas e ortodoxas, mezquitas e sinagogas. Sarajevo concentraba na súa alma o reflexo de todo un mundo. E así se converteu no exemplo da convivencia. A utopía fíxose realidade en Sarajevo até 1993.

As relixións tiveron un importante papel no desenvolvemento dos conflitos balcánicos. As relixións convertéronse en instrumentos -que non en causas- de odio. E así foi como a utopía de moitos foi destruída pola paranoia e a senrazón duns poucos.

english

In The Balkans crossroads coexist tens of ethnic groups, nationalities, peoples and, therefore, beliefs.

The three main monotheistic religions are found here: islam, judaism and christianity; both catholic and orthodox. Each one with their own beliefs and ways of life shaping for ages balkan culture and giving it diversity of colours.

The paradigm of this diversity is Sarajevo, where orthodox and catholic churches, mosks and sinagoges may be found within a few meters. Sarajevo broght toguether in its soul the reflect of the whole world. And thus it became example of coexistence. Utopia became reality in Sarajavo  until 1993.

Religions had an important role in The Balkans conflict. Religions became instruments -not cause itself- for hate. And thus utopia of most was destroyed because the paranoia and unreasonableness of a few.

español

En el cruce de caminos que son los Balcanes conviven decenas de etnias, nacionalidades, gentes y, como no podía ser de otra forma, creencias.

Las tres grandes religiones monoteístas se encuentran en este lugar: islam, judaísmo y cristianismo; y dentro de este católicos y ortodoxos. Cada una de ellas con sus creencias y sus formas de vida que moldearon durante siglos la cultura balcánica tiñéndola de diversidad de colores.

El paradigma de esta diversidad es Sarajevo donde a pocos metros de distancia se encuentran todavía hoy en día iglesias católicas y ortodoxas, mezquitas y sinagogas. Sarajevo concentraba en su alma el relfejo de todo un mundo. Y así se convirtió en ejemplo de convivencia. La utopía se hizo realidad en Sarajevo hasta 1993.

Las religiones tuvieron un importante papel en el desarrollo de los conflictos balcánicos convirtiéndose en instrumentos -que no causas- de odio.Y así fue como la utipía de muchos fue destruida por la paranoia y la sinrazón de unos pocos.


balcáns IV: kosovo. pristina.

This slideshow requires JavaScript.

galego

Kosovo (serbio) / Kosova (albanés) cecais sexa a rexión balcánica onde o conflito continúa máis presente. A historia de Kosova é tan complexa coma o seu propio presente. Como rexión intermedia entre Serbia e Albania, ambas nacións reivindican o seu dereito sobre este territorio, e ambas historiografías atribúen á súa etnia as primeiras poboacións sobre a rexión. Alí atópanse multitude de igrexas e conventos ortodoxos declarados Patrimonio da Humanidade en perigo, un dos argumentos dos serbios para consideralo como berce da súa identidade cultural e relixiosa. Aínda que por outra banda a maioría da poboación kosovar hoxe en día é albanesa.

Perante o Estado Federativo Iugoslavo Kosova era unha rexión autónoma dentro do Estado serbio. O surximento e auxe do nacionalismo en Serbia supuxo a limitación de dereitos progresiva á maioría albanesa en beneficio da minoría serbia. E esta limitación progresiva de dereitos foi respostada cunha cada vez maior contestación social pola maioría albanesa.  A represión é especialmente cruenta nos anos 1988-1999 e a espiral de violencia vai en aumento coa creación do UÇK: Exército de Liberación de Kosovo, liderado por Hashim Thaçi, actual presidente da República de Kosova.

Tralo fracaso das negociacións de Rambouillet (sobre as que existe unha grande controversia) a OTAN bombardeou Serbia e invadiu Kosova en 1999 que dende entón ostentou un status provisional baixo control internacional até que en 2008 declarou a súa independencia de xeito unilateral.

Alén de culpabilidades e responsabilidades, o resultado deste conflito foron violacións masivas de dereitos humanos a cidadáns de ambas etnias e doutras minorías presentes en Kosova (montenegrinos, macedonios, xitanos, turcos, etc). Milleiros de albaneses foron deportados ou convertéronse en refuxiados perante a primeira parte do conflito, e este fluxo  invertiuse en perxuízo da minoría serbia após da independencia.

Hoxe en día  Kosova trata de consolidar a súa independencia construíndo o Estado de Dereito co apoio das Nacións Unidas e da Unión Europea mediante as misións da UNMIK e EULEX respectivamente. Militarmente a misión KFOR da OTAN trata de mitigar as eventuais explosións violentas que se producen entre serbios e albaneses sobre todo na zona norte onde se atopan as maiores poboacións de maioría serbia.

english

Kosovo (serbian) / Kosova (albanian) may be the balkan region where the conflict still remains more present. Kosova’s History is as complex as its own present. As an intermediate region between Serbia and Albania both nations vindicate their rights over this land. There are many ortodox churches and monasteries declared as Word Heritage in danger, one of the arguments of serbs to consider Kosova as their cultural and religious soul. On the other hand most of kosovar population nowadays is albanian.

During the Iugoslavian Federative State, Kosova was an autonomic region part of Serbian State. The emergence and increasing of Serbian nationalism meant the progressive limitation of albanians’ rights. At the same time albanians’ rights were limited, protests by albanians against Serbia increased. Repression was specially serious in 1998-1999. And the spiral of violence increased with the emergence of the UÇK: Kosovar Liberation Army, led by Hashim Thaçi, current president of Kosovar Republic.

After Rambouillet Conference (There is a strong controversy about) NATO bombed Serbia and occupied Kosova in 1999. Since then Kosova was under international control untill the unilateral Independece Declaration in 2008.

The outcome of the conflict was a massive human rights violation in both etnhic groups (in addition to other minorities as montenegrians, macedonians, roma people, turkish, etc). Thousands of albanian people were deported or became refugees during the first part of the conflict, and this flow was reversed working against serbs after independence.

Nowadays Kosova tries to consolidate its independence building the Rule of Law supported by United Nations and European Union through UNMIK and EULEX missions respectively. Militarily NATO is carrying out KFOR mission to ensure peace and to mitigate possible violent explosions mainly in the north part where most of serbian towns are located.

español

Kosovo (serbio) / Kosova (albanés) quizás sea la región balcánica donde el conflicto continúa más presente. La historia de Kosova es tan complejaa como su propio presente. Como región intermedia entre Serbia y Albania, ambas naciones reivindican su derecho sobre este territorio, y ambas historiografías atribuyen a su propia etnia las primeras poblaciones sobre la región. Allí se encuentran multitud de iglesias y conventos ortodoxos declarados Patrimonio de la Humanidad en peligro, uno de los argumentos de los serbios para considerarlo como cuna de su identidad cultural y religiosa. Aunque por otra parte la mayoría de la población kosovar hoy en día es albanesa.

Durante el Estado Federativo Yugoslavo Kosova era una región autónoma dentro del Estado serbio. El surgimento y auge del nacionalismo en Serbia supuso la limitación de derechos progresiva a la mayoría albanesa en beneficio de la minoría serbia. Y esta limitación progresiva de derechos fue contestada con una cada vez mayor contestación social por parte de la mayoría albanesa.  La represión es especialmente cruenta en los años 1988-1999 y la espiral de violencia va en aumento con la creación del UÇK: Ejército de Liberación de Kosovo, liderado por Hashim Thaçi, actual presidente de la República de Kosova.

Tras el fracaso de las negociaciones de Rambouillet (sobre las que existe una gran controversia) la OTAN bombardeó Serbia e invadió Kosova en 1999 que desde entonces ostentó un status provisional bajo control internacional hasta que en 2008 declaró su independencia de forma unilateral.

Más allá de culpabilidades y responsabilidades, el resultado de este conflicto fueron violaciones masivas de derechos humanos a ciudadanos de ambas etnias y de otras minorías presentes en Kosova (montenegrinos, macedonios, gitanos, turcos, etc). Miles de albaneses fueron deportados o se convirtieron en refugiados durante la primera parte del conflicto, y este flujo  se invirtió en perjuicio de la minoría serbia tras la independencia.

Hoy en día  Kosova trata de consolidar su independencia construyendo el Estado de Derecho con el apoyo de las Naciones Unidas y la Unión Europea mediante las misiones UNMIK y EULEX respectivamente. Militarmente la misión KFOR de la OTAN trata de mitigar las eventuales explosiones violentas que se producen entre serbios y albaneses sobre todo en la zona norte donde se encuentran las mayores poblaciones de mayoría serbia.

Recursos/Resources

Kadaré, Ismail. Tres cantos fúnebres por Kosovo.

Kadaré, Ismail. El cortejo nupcial helado en la nieve.